Veel gestelde vragen

Het is een ziekte veroorzaakt door een parasiet die alle belangrijke organen aantast, waardoor deze minder gaan functioneren en soms de dood tot gevolg hebben.

Omhoog

Hoe kan men leishmaniose vaststellen?

De diagnose van leishmaniose vereist een klinisch onderzoek uitgevoerd door een dierenarts.

Leishmaniose is ongeneeslijk, maar met behandelingen kan een goede levenskwaliteit bereikt worden.

Omhoog

Waar komt leishmaniose het meest voor in Spanje?

In Spanje komt het vooral voor in de regio’s Aragón, Cataluña, Madrid, Baleares, Levante, Murcia, Andalucía, Castilla-La Mancha, Extremadura, Castilla y León.

Omhoog

Wat is filaria of hartworm?

Het is een ziekte die vooral honden, en in uitzonderlijke gevallen ook mensen kan besmetten. Het bestaat uit een worm met een lengte tot wel 30 cm die zich nestelt in de bloedvaten tussen longen en hart. De gevolgen kunnen gaan van een eenvoudige hoest tot de dood van het geïnfecteerde dier.

Omhoog

Wat te weten over vlooien?

Vlooien zijn moeilijk op te sporen en kunnen behoorlijke wonden veroorzaken en zelfs ziektes voortbrengen.

Een van de ziektes die voortkomen bij een met vlooien geïnfesteerd dier is de allergische huidinfectie. Dit komt voor bij dieren die allergisch zijn voor bepaalde bestanddelen in het speeksel vand e vlo, de symptomen zijn een gegeneraliseerde jeuk, haarverlies op de achterflanken van het lichaam, verkleuring, zwelling en vermindering van de elastisiteit van de huid. In katten kan het zelfs tot ernstige zelfverwonding leiden.

De andere aandoening is de bandworm, deze heeft verlies tot intresse in het eten, diaree, slechte generale staat en soms zelfs bloedarmoede tot gevolg.

Omhoog

Artritis bij honden

Artritis bij honden komt meer voor dan je zou denken. Het kan voorkomen bij alle honden ongeacht leeftijd, ras of geslacht. Uit studies blijkt dat wel 1 op de 5 volwassen honden artitis hebben. Hoewel het ongeneeselijk is kan men de pijn bij chronische artitis verlichten door aangepaste voeding, beweging eventueel operaties en aangepaste medicatie.

Constante beweging kan het kraakbeen van uw hond beschadigen, wat de gewrichten overbelast en met eventueel artritis tot gevolg. Spijtig genoeg, worden de symtomen vaak niet opgemerkt of verkeerd geïnterpreteerd. Neem contact met uw dierenarts bij volgende signalen:

Moeite bij het opstaan
Snel vermoeid
Gaat de trap moeizaam op
mank op de achterpoten
Rillen of bibberen
Speelt niet graag meer

Generale risico factoren - hoe scoort uw hond?

Leeftijd

Er zijn vele factoren die de biologische leeftijd van hondne kan beïnvloeden: ras, groote , gewicht en beweginsniveau. Hoewel bovenstaande lijst een algemene referentie geeft, kan je meer informatie vinden op www.dogage.com. DogAge helpt bij het vaststellen van de biologische leeftijd van een hond, door het gebruik van wetenscahp en statistieken. Dit vervangt de oude "X 7" methode, en laat u toe te weten hoe oud uw hond in werkelijkheid is.

Grootte en gewicht

Zwaardere honden belasten hun gewrichten meer. Uw hond heeft dus meer risico op artritis of andere gewrichtsproblemen als hij overgewicht heeft.

Wat zijn bijkomende risico factoren?

Ras

Het kruisen van honden vraagt jaren van voorzichtige genetische selectie. Hoewel dit proces vele kenmerken heeft verworven waar u zo van houdt, het maakt de honden ook vatbaarder voor bepaalde erfelijke aandoeningen. Zoals bijvoorbeeld, heupdisplasie een veelvoorkomende gewrichtsziekte die in bepaalde rassen al problemen heeft vanaf 1-3 jaar oud.

Bewegingsniveau

Net als bij mensen is een actief huisdier een gezond huisdier. Regelmatige beweging help om de spieren te strekken en houd de gewrichten gezond. Neem contact met uw dierenarts voor het opstellen van een goed bewegingsplan aangepast aan de behoeftes van uw hond.

Wat kan je doen om te helpen artritis bij honden te behandelen?

Hoewel artritis bij honden ongeneeselijke is, is het wel behandelbaar. Door het volgen van enkele stappen, kan je er voor zorgen dat je samen met je hond nog vele gezonde en gelukkige jaren kan beleven.

Verligt hun last indien nodig, uw honds gewicht naar beneden brengen kan een belangrijke rol spelen op de last die de gewrichten moeten dragen. Consulteer uw dierenarts voor het opstellen van een dieetplan.

Aangepaste beweging help om de gewrichten en spieren sterk te houden.

Vraag naar veilige en effectieve hulp van moderne medicijnen, er is geen enkele reden waarom uw hond zou moeten leven met de pijn en ongemak van artritis.

Hou je aan de behandeling, artritis is een chronische ziekte die een contiue behandeling vereist. Hoewel je hoogstwaarschijnlijk een verbetering zal zien met de medicatie en behandelingen, het is belangrijk de behandeling niet te onderbreken om zo een goede levenskwaliteit voor uw hond te behouden.

Omhoog

Infectie van de urinewegen

oorzaken

Bacteriële infecties van de urinewegen (UTI) komen vaak voor bij honden. Besmetting kan plaatsvinden op een verschillende plaatsen, ontsteking in de nieren (pyelonefritis), urineleiders (ureteritis), blaas (cystitis), urethra (Urethritis) of de prostaat (prostatitis), op meerdere plaatsen, of in de urine (bacteriurie ). Bovenste urineweginfecties zijn pyelonefritis, pyelitis en ureteritis. Lagere urineweginfecties behoren urethritis en cystitis.

Klinische verschijnselen (symptomen)

Klinische verschijnselen (Objectief bewijs) van UTI zijn onder meer:

Pijnlijk of moeilijk urineren (dysurie)
Verhoogde frequentie van het plassen (pollakiurie)
Toegenomen volume van plassen (polyurie)
Overmatige dorst (polydipsie)
Pus in de urine (pyurie)
Bloed in de urine (hematurie)
Kristallen in de urine (kristalurie)
Onderrug (lumbale) pijn

Dysurie, frequentie, urgentie, hematurie, lumbale pijn of nierziekten stelt Zoals urolithiasis (nierstenen vorming van mineraal-of zout "steentjes"), abnormale groei van de blaas (neoplasma), nier (renale) Massa of obstructie van de urinewegen. (Urolithiasis komt het meest voor bij deze rassen: Dwergschnauzer, teckel, Dalmatische, pug, bulldog, Corgi, basset hound, beagle en terriër.)

Natuurlijk zijn sommige van deze klinische symptomen geassocieerd met andere aandoeningen ook, onder opgave van een dierenarts is om de specifieke oorzaak van de klinische toestand van de hond te onderscheiden van andere mogelijke oorzaken.

Anatomie van de urinewegen

De urinewegen elimineren afvalproducten en overtollig water uit het lichaam. Nieren, die wegen ongeveer 42,5 tot 56,7 gram, zuiveren het bloed door te filtratieproces.

De honden urinewegen hebben bovenste (proximale) en lager (distale) porties. De bovenste urinewegen bestaat uit de nieren en urineleiders, buizen verbinden de nieren die naar de blaas. De lagere urinewegen en blaas Bestaat uit de plasbuis het, Wat is de prostaat Omringd door in het kwaad.

De urinewegen is steriel, behalve voor de Normaal gesproken distale urethra. Meestal ziekteverwekkers binnen te dringen door het bestijgen van de luchtwegen, plasbuis en dat door het verspreiden van proximaal .*

* De Readers Digest Illustrated Book of Dogs, herziene uitgave 1989.

Diagnose van urinewegen infecties Canine

Het maken van een differentiaal diagnose is het proces van het vaststellen van de specifieke oorzaak van infectie een urinewegen hond (UTI) ter voorbereiding op de behandeling. Een grondige evaluatie moet ook vragen over de geschiedenis van de hond.

Welk ras is de hond?
Hoe oud is de hond?
Hoe vaak komt het plassen?
Hoeveel urine wordt geproduceerd?
Iets ongewoons uiterlijk of geur Over de van de urine?
Is de hond overmatig dorst?
Heeft de hond gebroken huis-opleiding?
Toen waren de eerste symptomen opvallen?
Heeft de hond behandeld voor eerdere urineweginfecties? Wanneer en hoe?
Wat is het eten van de hond?

lichamelijk onderzoek

De dierenarts zal zorgvuldig onderzoeken van de hond, met speciale aandacht voor de organen van de hogere en lagere urinewegen.

De blaas moet worden gevoeld, of gepalpeerd.
De externe genitaliën moeten worden onderzocht.
Een rectaal onderzoek te onderzoeken kan de evaluatie van de distale urethra bij beide geslachten en van de prostaat bij reuen.
Als de hond niet in staat is om te urineren (incontinentie) controle in moeten ook Neurologische examen gedrag.

Vaak van invloed op Upper UTI nierfunctie. Speciale technieken kunnen identificeren radiografische renale littekens veroorzaakt door pyelonefritis, die anders moeten worden behandeld dan andere UTI. Nierstenen fungeren als vreemde lichamen en bestendigen infectie. Magnesium-ammonium-fosfaat calculi groeien als gevolg ook van de infectie en kan verwonden van de nieren.

Lagere UTI wordt geassocieerd met de urinewegen Vaak obstructie, urolithiasis en aangeboren afwijkingen van de lagere urinewegen en trauma. Hoewel een lagere behandeling van UTI is belangrijk voor vervolgde de gezondheid van het dier, kunnen deze infecties zijn weinig effect op de nierfunctie.

Omhoog

Maagtorsie

De Doberman is een van de rassen in het bijzonder vatbaar vanwege hun grootte en de aanwezigheid van een diepe borst, waardoor het mogelijk is dat de maag heeft genoeg ruimte om grote hoeveelheden voedsel te houden en draai vervolgens de aanwezigheid van plotselinge bewegingen. We moeten echter ook zeggen dat er een maag te draaien moet plaatsvinden voor een uitbreiding, dus het is juister om te spreken van dilatatie-torsie syndroom maag.

Andere rassen grote kist diep als de Duitse Dog, St. Bernard, Duitse Herder en Setter ook te lijden onder deze situatie regelmatig.

Het is altijd scherp-proces in dit geval verwijzen we naar torsie, want er kunnen een chronische dilatatie zijn niet naar post-torsie en in zichzelf, een veterinaire noodsituatie. Uiteraard met een sterftecijfer van 30 tot 45% in behandelde dieren - uiteraard bij onbehandelde patiënten is 100% - en verschijnt als een gevolg van eerdere dilatatie veroorzaakt door een verstopping in het mechanisme van de maaglediging.

Zij over het algemeen verschijnen na de voltooiing van een plotselinge oefenen na inname van een grote hoeveelheid voedsel. Dit zijn meestal dieren die eerder zwellen en uiteindelijk leed tot het ontwikkelen van een koppel.

Met symptomen zijn buikpijn uitbreiding met de aanwezigheid van gas, gevoelige buik, rug gebogen en in het algemeen uit te voeren onproductief braken. De opgezwollen maag draait meestal door middel van 220 º tot 270 º naar de rechterkant van het dier en dan komen een reeks van gebeurtenissen die ernstig in gevaar brengen het leven van het dier:

Compressie optreedt vermindert de veneuze terugstroom van het bloed, waardoor zuurstof naar het hart problemen.
Vermindert de bloedtoevoer naar alle weefsels, met inbegrip van diegenen die het meest getroffen zijn: de nieren, alvleesklier, maag en dunne darm.
Ernstige hartritmestoornissen.

Het is noodzakelijk, zoals hierboven vermeld dringend naar de dierenarts en een x-ray verschil of alleen een D of een koppel, direct meer juiste protocol te volgen oprichting.

Zodra de diagnose, is het essentieel om de patiënt te stabiliseren.

Moet het onmiddellijk proberen decompressie als de patiënt nog niet kan worden geopereerd. Voor dit zijn er verschillende technieken die tussen de passage van een buis wordt gebruikt door de mond naar de maag of, indien dit niet mogelijk is, aanprikken van de maag door de huid met behulp van een trocar.

Een operatie moet worden uitgevoerd zo snel mogelijk na de stabilisatie van het dier en de verdoving protocol moet worden bestudeerd en geïndividualiseerd voor elk specifiek geval.

Na het plaatsen van de maag in zijn normale positie, waar voor moet worden uitgepakt, zullen we de status van andere buikorganen review: de milt en maag altijd draaien en draaien kan deze schade te veroorzaken, dat het noodzakelijk is om het te verwijderen, ook kijken de mogelijkheid van necrotische gebieden van het spijsverteringskanaal en dat we moeten terugtrekken.

Ook in de chirurgie moeten zo handelen dat we een achterste torsie te voorkomen. Voor deze, en een keer alle voorgaande stappen zal maken van een techniek genaamd gastropexy, dat is de vaststelling van pyloris deel van de maag naar de binnenkant van de buik, zodat het onderwerp en opnieuw problema.Esta van de techniek is ook keuze bij dieren met chronische dilatatie verdwijnen met de behandeling, maar uiteindelijk kan uiteindelijk het ontwikkelen van een maagtorsie.

Na de operatie moet het dier worden onderworpen aan een intensieve postoperatieve zorg en bepaalde complicaties die kunnen optreden als buikvliesontsteking als gevolg van besmet voedsel bij dieren met een gescheurde maag of de bij dieren waar we gedwongen werden om te doorboren de muur van te decomprimeren van de maag, complicaties geassocieerd met cardiale aritmie, met mogelijke necrose van de maag-darmkanaal niet manifesteren zich tijdens en na de operatie, zodat niet alleen het probleem opgelost na de operatie, maar we zullen een paar dagen wachten om te zien het resultaat.

Tot slot en tot slot bespreken we enkele richtlijnen die ons kan helpen om het kwaad te drinken dat zowel het dier en de eigenaar het uiterlijk van een maagtorsie neemt voorkomen.

profylaxe

Zorgen voor voedsel in kleine porties meerdere malen per dag in plaats van een omvangrijk.
Vermijd stress tijdens het eten (gelijktijdige aanwezigheid van oestrische vrouwen, andere mannen die strijd te bieden, enz.).
Beperk fysieke activiteit voor en na de maaltijd.
Naar de dierenarts zodra de eerste symptomen van een opgezette buik.
In hoog-risico honden uit te voeren preventieve gastropexy doeleinden.

Gezien het bovenstaande kunnen we concluderen door te zeggen dat hoewel het een zeer ernstige ziekte met een hoog sterftecijfer, is tot op zekere hoogte voorkomen hier en is waar we moeten vechten.

Bron: Pfizer Animal Health care

Omhoog

Heupdisplasie

Heupdysplasie is het gebrek aan congruentie tussen twee gewrichtsoppervlakken, de heupkop en het gat in die zei het hoofd moet passen in de heup, dat wil zeggen het acetabulum.

De oorsprong van deze ziekte is multifactorieel en kan niet een enkel oorzaak en de specifieke bron van de ziekte.

Het bewijs is accumuleren genetische aanleg en dus rasverenigingen dat de prijzen moeten worden gecontroleerd op een alomvattende manier. Maar we moeten niet alleen worden toegeschreven aan het bestaan van dysplasie de ouders als er dieren zijn geboren uit ouders 'vrij' om de ziekte te ontwikkelen.

Overgewicht, overmatige lichaamsbeweging, en bleef klein trauma, gewrichtsinfecties en willekeurige levering van minerale supplementen zoals calcium kan leiden tot dysplasie in een genetische dier dat niet zou moeten zijn.

In aanvulling op dit is er een duidelijke raciale vooroordelen, want de ziekte is typerend voor grote rassen, waarbij de groei in de eerste maanden van het leven is erg snel en er is te veel scheiding tussen het dijbeen en de heup, met een overdreven "te spelen "in het gewrichtskapsel, dat uiteindelijk het ontwikkelen van dysplasie.

Aan de andere kant is deze "speling" in het gewricht is kenmerkend voor dieren in de tijd van groei en is daarom niet zo gemakkelijk te diagnosticeren als een puppy wordt dysplastische als volwassenen.

Op dit moment zijn er technieken zoals "Penn Hip methode." Dit is voor x-stralen van de heup onder narcose, om het hoofd te ver in de acetabulum articulaire en andere afleidende die structuur, om te berekenen wat is de index van de naam afleiding en dus om een diagnose te stellen zo vroeg als 3 maanden oud.

Penn Hip techniek wordt momenteel geïmplementeerd in de prestigieuze klinieken, aangezien het om een operatie uit te voeren vóór 4 maanden oude pup. Deze actie is relatief eenvoudig en vooral zeer goed verdragen door de pups lopen en gedragen zich normaal gesproken de dag na de operatie.

In onze faciliteiten Deze techniek uitgevoerd sinds 2009 met zeer positieve resultaten.

In het radiologische onderzoek beoordeelde een aantal hippe structuren moet een specifieke morfologie hebben. Deze zijn:

Het gat waar het plaatsen van de kop van het dijbeen (het acetabulum) moet diep worden, zodat het kan perfect tegemoet te komen.
De voorste rand van het acetabulum moet een scherpe rand.
De heupkop moet rond en duidelijk gescheiden van de nek.
Er moet een hoek tussen de nek en de lange as van het dijbeen worden.
Zoals hierboven vermeld de gezamenlijke ruimte moet worden smal en concentrische.
Uiteindelijk geen van de twee gewrichtsoppervlakken duidelijke sporen van artritis, omdat het stelt ondubbelzinnig, tenzij er andere bijkomende ziekten, de heupkop is "dansen" los in het stopcontact en als gevolg van het geproduceerde slagen is ontwikkeld artrose.

Zoals we kunnen zien, de meeste van de parameters gemeten om dysplasie te beoordelen zijn subjectief (min of meer ronde kop, in overeenstemming met het acetabulum, enz.), dus, en om een meer objectief beeld te geven van bepaalde parameters zijn ontwikkeld om het kwantificeren meest bekende daarvan is de Norberg hoek. Maar het is opmerkelijk dat de Norberg hoek niet is een wonderbaarlijke uitvinding die ons in staat stelt om te zeggen of een dier is dysplastische of niet. Het is gewoon een maatregel die de mate van afwikkeling van de heupkop in het acetabulum geeft en kan daarom niet los worden gezien, maar in combinatie met alle andere subjectieve waarnemingen.

De dieren werden ingedeeld in de volgende categorieën.

     A. Normaal. Er is geen bewijs van dysplasie.
     B. Overgangsvorm.
     C. Mild heupdysplasie.
     D. Mediaan dysplasie.
     E. Ernstige dysplasie.

Afhankelijk van het advies van het evaluatiecomite of we niet worden gereproduceerd met deze honden door de club, want zoals we eerder besproken is een ziekte met een hoge erfelijke component en dus moeten we als fokdieren met dysplasie ontslaan .

Met betrekking tot de behandeling van de ziekte, zijn er momenteel belangrijke ontwikkelingen die een dysplastische dier te kunnen worden behandeld en een normaal leven min of meer als een huisdier.

Op dit moment, gezien de enorme vooruitgang van de diergeneeskunde, dysplasie is niet langer een ongeneeslijke ziekte of een "offer bijna verplicht," omdat er een verscheidenheid van methoden die kunnen maken dat uw huisdier heeft een normale kwaliteit van leven.

We kunnen vaststellen van de pijn om de pijn bij dieren te elimineren met een voor de hand liggende ongemakken voor stoffen die vertragen veroudering kraakbeen en dus pijnlijk voor tekenen van artrose.

Maar in het geval van ernstige dysplasie we vrijwel onvermijdelijk zijn toevlucht neemt tot een operatie. Op dit moment heeft de volgende chirurgische procedures:

Penn-Hip methode hierboven uiteengezet, voor pups tot 4 maanden.
Triple bekken osteotomie voor dieren van meer dan 4 maar minder dan 7 maanden oud.
Osteotomie voor femorale hoofd en de nek patiënten ouder dan een jaar oud.
En tot slot de Totale heup oudere hond.

We zullen niet verder uit te breiden, omdat we misschien les op het dysplasie uur. Dus we genoegen nemen met alleen maar kunt u een basiskennis van de ziekte en weet je wat echt dierenartsen als we evalueren een mening over dysplasie.

Pfizer Animal Health care

Omhoog

Wat is osteomyelitis?

Osteomyelitis is een ontsteking van het bot en haar structuren veroorzaakt door pathogene bacteriën. Het beenmerg, mei cortex (harde buitenste laag van het bot) en periosteum (vezelig bot mantel) allemaal beïnvloeden. Osteomyelitis is gemakkelijker te voorkomen dan te behandelen. Eenmaal gevestigd, koppig infectie vaak de chirurgische en medische behandeling weerstaat.

pathogenese

Pathogenen na een trauma of binnen te dringen het bot door het reizen, via de bloedbaan van de andere sites van infectie. Reageert Het eerste lichaam door het immuunsysteem cellen haasten om het gebied om de infectie te bestrijden. Als witte bloedcellen doodgaan, Zij geven enzymen en andere cellulaire puin (exsudaat), een acute ontstekingsreactie maken. In sommige gevallen is het dier host is in staat om het isoleren en het vernietigen van infectie door de pathogenen te controleren.

Vaak is de gastheer respons meer onvoldoende is te virulente pathogenen of het, en de infectie zich verspreidt. Als exsudaat ophopen, het blokkeert de bloedtoevoer naar het aangetaste bot. Een segment van corticale bot is geïsoleerd van STI Dat bloedtoevoer is sequester straat. Nieuw gevormde bot rondom de sequester mei een poging om de infectie controle en hechten aan de normale bot sequester. Howeve, Zonder een adequate bloedvoorziening, is de geïsoleerde sequester afgesneden van voedende bloed, cellen van het immuunsysteem en antibiotica.

Ziektekiemen verspreiden, creëren van meer exsudaat, Door die vaak open wonden drains in de huid. De infectie zich verspreidt Into the mergholte en nog veel meer Sequestra vorm. Bij chronische osteomyelitis, Infectie Perioden van actieve vaak afgewisseld met perioden van kiemrust. The Infection steunt nog steeds Maar, geleidelijk vernietigt meer en meer bot.

bacteriële Betrokkenheid

Staphylococcus aureus is de meest voorkomende in osteomyelitis van aërobe Identified honden. Escherichia coli, Proteus soorten en Streptococcus mei ook aanwezig zijn. Osteomyelitis is polymicrobiële, en voorzichtig Vaak cultuur-identificatie voor Anaërobe Bacteroides, Fusobacterium en Clostridium soorten. Anaërobe bacteriën moet worden vermoed Gramkleuring Geeft aan of meerdere micro-organismen niet groeien, maar bacteriën in een aërobe cultuur.

Het belang van de glycocalyx

Glycocalyx, een eiwit capsule omgeeft dat bacteriën, dragen bij tot het voortbestaan van osteomyelitis. Glycocalyx en de bijbehorende slijm bacteriën kan worden bevestigd aan, slepende bacteriën, of vrijstaand in het omringende medium. Ook hond glycocalyx binden cellen samen te microkolonies vormen. Bacteriën ingebed in glycocalyx houden tot op het bot oppervlakken, waardoor Succesvolle kolonisatie.

Staphylococcus aureus en een aantal van de Bacteroides soorten produceren grote hoeveelheden slijm. Bij gemengde infecties van deze bacteriën, de slijmlaag is bijzonder dik en glad is. Daarnaast is de bacteriële celwanden vier tot vijf mei dikker zijn dan de gebruikelijke tijden. Deze aanpassingen verbeteren van de hechting van bacteriën aan het bot oppervlakken en ook beschermen tegen pathogenen Deze antilichamen, fagocytose en antibiotica.

klinische kenmerken

Vroege symptomen van osteomyelitis onder andere pijn, weke delen zwelling en koorts. Het dier mei worden depressief, anorexia en niet in staat om het aangedane ledemaat te bewegen. Vaak gewrichten zwellen als de infectie zich verspreidt. Naarmate de aandoening chronisch wordt, vloeistof of pus afvoeren van de weke delen rondom het bot. X-ray onderzoek van de weke delen Will Show zwelling, opruwen van de vezelachtige omhulsel rond het bot, nieuwe botgroei en uiteindelijk. Als de infectie blijft bestaan zal het bot necrose duidelijk zijn.

Deze klinische kenmerken gemeen met anaërobe osteomyelitis:

Volgt breuken, trauma of bijtwonden
Sequestra
Gas of verrot exsudaat in zacht weefsel
"Steriel" culturen
Meerdere micro-organismen in Gram-gekleurde exemplaren
Gebrek aan respons op antibiotica

behandeling

Succesvolle Behandeling van osteomyelitis chirurgische verwijdering van Begint met dood weefsel en Sequestra alles. Moet worden gestabiliseerd Instabiele fracturen. Bot weefselmonsters en gekweekt voor aërobe en anaërobe Should Be bacteriële ziekteverwekkers en de vatbaarheid te bepalen Antibiotica.

Antibiotische therapie is de veroorzakende organismen Geregisseerd, Staphylococcus aureus en Bacteroides Meestal soorten. Juiste antibiotica goed Dringen bot, en dienen te worden toegediend voor langere perioden.

Omhoog

Wondverzorging

Letsels, per ongeluk of opzettelijk (chirurgie) kan resulteren in pijn, bloed, infectie of verlies van functie.

Zorg voor Wonden:

controleer bloeden
Verwijder vuil of beschadiging van het weefsel
drainage
bevordering van vascularisatie
sluiting van de wond

Wonden zijn ideaal voor het krijgen van infecties.

Omhoog

Aerobicale infeccties

Een gemeenschappelijke aërobe ziekteverwekker, Staphylococcus intermedius, is betrokken bij besmet vele wonden. Staphylococcus aureus is soms ook geïsoleerd. Het verkrijgen van toegang-via beschadigde huid of de slijmvliezen, de coccen beginnen te vermenigvuldigen. Weefseltrauma Vaak produceren ischemie, verminderd of belemmeren bloedtoevoer, schermt de bacteriën uit welke van de gastheer immuunsysteem en bevordert verdere groei. Bepaalde stafylokokken produceren enzymen en toxines Ook Dat Versnel de dood, of necrose van de omringende cellen en weefsels. Sommige stammen kapselen zichzelf, creëren van een fysieke barrière tussen de infectie en afweer van het lichaam.

De typische Staph Infection Ontsteking u produceert, necrose en pus gevulde abcessen. Als stafylokokken in de bloedbaan, Ze binnenvalt gemakkelijk weefsels en organen Bijna elke in het lichaam, inclusief bot. Osteomyelitis (ontsteking van het bot en omliggende weefsels), pyoderma (pus-geassocieerde huidinfectie), en pyometra (pus in de baarmoeder) kunnen allemaal worden veroorzaakt door stafylokokken.

Effectieve behandeling van stafylokokkeninfecties begint vaak met chirurgische drainage van de pus en wond reiniging. Antibiotische therapie te activeren Vereist tegen stafylokokken Dat het lichaam binnendringt Beyond bloedsomloop naar de plaats van de infectie ..

Omhoog

Anaerobicale infecties

In het lichaam is de normale bacteriële populatie (flora) voornamelijk anaëroob. Vrijwel elke obligate Anaërobe koloniseren slijmvlies oppervlak van het lichaam. In de mond, bijvoorbeeld, obligaat en facultatief anaërobe bacteriën talrijker zijn dan andere 10 tot 1. Anaëroob te overleven in de mond mondeling streptokokken Omdat de oxidatie-reductie lager, of redoxpotentiaal, Het creëren van een gastvrije omgeving. Een dergelijke synergie is belangrijk in bacteriële pathogenese van de anaërobe infecties.

Omhoog

Hoe beginnen infecties?

De meeste anaërobe Infecties Begin met een breuk in de huid of slijmvliezen die toelaat bacteriën binnen te vallen normaal gesproken aanwezig onderliggende weefsels. Strikte aërobe en facultatief anaërobe uitputten van de beschikbare zuurstof, waardoor de ideale omgeving voor obligaat anaëroben. De meeste zijn anaërobe polymicrobiële of gemengde infecties, obligaat en facultatieve die zowel anaëroben. Vaak gemengde infecties door verschillende stadia vooruitgang als de bacteriële populaties verschuiving in overeenstemming met de veranderende micro-omgeving.

De virulentie van infecties verhoogt anaërobe bacteriën produceren enzymen wanneer de toxines kunnen vernietigen of het omringende weefsel. Gemeenschappelijke veterinaire pathogenen, waaronder Bacteroides, Fusobacterium en Clostridium perfringens, alle enzymen of toxines vrij te geven. Dichte populaties binnen bacteriële abcessen produceert Vaak beta-lactamase, die kan inactiveren penicillines en cefalosporines.

Vergroten van de synergie bacteriële virulentie ook van anaërobe infecties. In een gemengde infectie, Bacteroides melaninogenicus Soms bacteriën door het remmen van dichtbij Beschermt het lichaam reactie van het immuunsysteem. En niet-pathogene streptococcen productie van de vitamine K, die door Bacteroides melaninogenicus voor verdere groei.

Omhoog

Sintomen van anaerobicale infecties

Infecties anaërobe Verdachte wanneer:

stinkende afvoer aanwezig is
standaard cultuur leverde geen microbiële groei van technieken uit abces monsters
Infectie sets in na de operatie
abdominaal trauma of sepsis Omvat penetratie van mucosale oppervlakken
diepe abcessen, infecties van kwaadaardige tumoren, of pyometra VOORKOMEN
Infecties niet reageren op behandeling met antibiotica Conventioneel

Anaërobe Infecties Typisch stank, produceert weinig of geen zwellingen, weefsel verspreid langs plannen, en resulteren in necrose.

Omhoog

Wat zijn de sintomen?

Omdat Anaërobe zijn moeilijk te kweken in het laboratorium, kunnen zij het hoofd worden gezien in de behandeling beslissingen. Howeve, Deze klinische syndromen Betrek Veel anaerobe bacteriën.

Parodontale aandoeningen en bacteriële endocarditis uit de tandheelkunde Manipulaties - Consequent Bacteroides is aanwezig in gingivitis, Fusobacterium en Peptostreptococcus ook gewoon zijn
Aspiratie pneumonie in de resulterende Infection - Bacteroides, Fusobacterium en Peptostreptococcus worden vaak gevonden
postsurgical Infectie
Bacteriëmie en intra-abdominale sepsis
Gynaecologische infecties, meestal te wijten aan Bacteroides
Centrale zenuwstelsel of de hersenen abcessen Infectie
Osteomyelitis, typisch geassocieerd met Bacteroides, Fusobacterium en Clostridium

Omhoog

Behandeling van anaerobicale infeccties

Voorlopige diagnose van een anaërobe infectie is gebaseerd op klinische aanwijzingen Meestal Anaërobe Omdat kweken is een tijdrovend en verontschuldigende proces. Succesvolle Behandeling van anaërobe infecties begint bijna altijd met drainage en debridement, strategieën die circulatie en weefseloxygenatie normaal te herstellen. Antimicrobiële therapie om anaerobe pathogenen AIMS uit te roeien en te voorkomen dat hun Verspreid in de aangrenzende weefsels. Als necrotisch weefsel of antimicrobiële therapie Remains is Ongepast, The Infection is zeker de middelen.

Verschillende factoren beïnvloeden de keuze van een geschikte antimicrobiële. Onder hen:

     De polymicrobiële aard van de anaërobe infecties. Het additief effect van de toxines en enzymen kan de ernst van de infectie, en de productie van beta-lactamase te verhogen door een bacterie soort micro-organismen kunnen beschermen de gehele bevolking
     De consistente aanwezigheid van Bacteroides, waarvan sommige resistente stammen voor penicilline, tetracycline en cefalosporines
     Het veelvuldig falen van beta-lactamase antibiotica. Beta-lactamase remmers want soms mislukken:
         bacteriën produceren beta-lactamase vaardigheden voldoende om hen te overweldigen
         Blootstelling aan bèta-lactam antibiotica bacteriën te produceren Gestimuleerd Enkele grote hoeveelheden beta-lactamase
         bèta-lactamase-remmers kunnen niet stoppen met alle beta-lactamase productie

Pfizer Animal Health care

Omhoog

Spoedgevallen 24 uur

Spoedgevallen dienst

Zoo Center Torrevieja

Dierenhospitaal en speciaalzaak

Zoo Center La Florida

Consultorio

Volg ons op

Veel gestelde vragen